Η Ποίηση του καθενός δική του ελπίδα υποτέλειας

κάθε τρεις και τόσο μ’ άλλο στιχοπουκάμισο αναστενάρισσα στον πόθο μας

 η ποίηση του καθενός δική του ελπίδα υποτέλειας μήτρα αλλόκοτης αλληγορίας μύθος αλήθειας, σύμβολο μνηστήρων μάθημα πάθημα φύρδην μίγδην… ουράνια κόρη γδύνεται τις αστραπές, το θείο της βιολί μπροστά στα μάτια μου οπλίζει μουσική βογκάει λυγάει τα κλαδιά ο βυθός ο μαύρος της προσευχής, απλώνει χρυσώνει τα βήματα  το μαντήλι το χρυσό του Ονείρου,  ξεχειλίζει το στήθος των πραγμάτων ρωγμές πυροβολεί εκπυρσοκροτεί  καθρέφτη κορμί η μακριά η κάνη το περίστροφό μου εξάσφαιρο στίχου… φύτεψα ήλιους τριαντάφυλλα σήμερα κι απ’ τον κήπο σου πέταξε ένα πουλί έτσι το έδεσα σκοινί κορδόνι το Ποίημα

Τάσος Κάρτας, Σηματολόγιο Ιωβηλαίου Ρέμβης Χρυσηίδων Σιωπής, Φαύλος Δούρειος Χρησμός για την πάλαι ποτέ Επιούσια Ομοιοκαταληξία: Στίχοι πρωτόπλαστοι ακλεείς παραπλέουν μεσάνυχτα τα απόκρημνα τινάγματα του μέσα βίου έξω των ακκισμών! ΠΡΟΣΟΣΧΗ ΒΑΡΑΘΡΑ ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΥΘΡΑΥΣΤΑ! Διπλό ΚΛΙΚ στη μηχανή αναζήτησης των ψευδαισθήσεων, για ένα στίχο που είναι να βγει… Άλλη δουλειά δεν είχαμε (οι διάβολοι…)

http://epineiopinakotis.blogspot.gr/

Δημοσιεύτηκε 14th March από τον χρήστη Tasos Kartas