Σπασμένης αφής σημάδια
Τούτο το πάθος ασυγχώρητα με φέρνει σε διάλυση
έξω απ' την πόρτα των στιγμών που ζήσαμε
προτού ξανά τις ακουμπήσω.
Ένας καπνός
που όλα τα καιει η φοβέρα του
λιώνει τις πρώτες ηδονές
και οι τελευταίες...
μετουσιώνονται σε θλίψη.
Έφυγες νωρίς
πριν το φιλί γίνει λουλούδι
στη φωλιά μας
και ο αϊτός που πέταξε ψηλά
δεν επιστρέφει στην αγκάλη μου.
Φτωχά τα βότσαλα
ανήμπορα στο κύμα
η αντίσταση
το χάδι να το φέρει πιο κοντά τους.
Έφυγες
κι έγινε ο ορίζοντας μαβής
Ανατολή και Δύση
σ' ένα χάος βουτηγμένες
ξέχασαν την ταυτότητά τους.
Τώρα ξημέρωμα δεν ξέρω τι θα πει
ούτε πως έφυγε μια μέρα
ύπνος δε με ζυγώνει
τινάζω μόνο ρίγη απ' το σεντόνι μου.
©M.A.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου