Μην μ' αφησεις ποτε
Ειναι ενας ανθρωπος... ενας ανθρωπος που δεθηκα τοσο αποτομα μαζι του...
και τοσο σφηχτα! Τοσο σφηχτα που αν ξαφνικα ολα αλλαξουν... σπασει ο
δεσμος μεταξυ μας... η πληγη θα ειναι μεγαλη! Ας ξεκινησω απο την
αρχη... ηταν ο κουκλος του σχολειου μου! που παντα ηθελα να τον
πλησιασω... να πουμε κατι παραπανω απο ενα "γεια"... όχι οχι! Δεν τον
ηθελα! ηταν (και ειναι) πανεμορφος δεν λεω... απλα ημουν κολλημνη με τον
φιλο του εννια μηνες... Μια μερα... εντελως τυχαια... Χριστουγεννα
ηταν... στολιζαμε το δεντρο στην ταξη μου στο σχολειο ζητησα αδεια να
βγω απο την ταξη... βγαινοντας τον ειδα να καθεται πιο περα... Τον
χαιρετησα οπως παντα... αφου γυρισα απο την τουαλετα αυτος ηταν ακομα
εκει... εξω απο την δικη μου και δικη του ταξη... (οι ταξεις μας ειναι
διπλα διλπα)... τον ρωτησα γιατι ειναι εξω... μου ειπε οτι τον εβγαλε η
καθηγητρια του και ετσι του ειπα να ερθει στην δικη μας που στολιζαμε...
ηρθε και ετσι ξεκινησαμε να μιλαμε λιγο...
Μετα απο ενα παρτυ... εκανα μια κινηση πανω σε μια στιγμη που ηθελα σε καποιον να μιλησω και πηρα αυτον τηλεφωνο... Εμεινα εκπληκτη απο το ποσο ανοιχτο παιδι ηταν σε σχεση με το προτυπο που εγω τον ειχα σχετισει... Του ανοιχτικα πολυ γρηγορα και μεσα στα Χριστουγεννα μιλουσαμε σχεδον καθε μερα επι ωρες στο τηλεφωνο! Με βοηθησε να τα φτιαξω με τον φιλο του... οπως κι εγω τον βοηθησα με μια φιλη μου... αποτυχια και τα δυο αλλα παρολαυτα εμεις ακομα μιλαμε... Για την ακριβεια εμεις συνεχιζουμε να δενομαστε ακομα περισσοτερο! κι οσο ο καιρος κυλαει τοσο εγω δενομαι μαζι του... Καθε φορα που βγαινουμε... Καθε φορα που με παιρνει αγκαλια... Καθε φορα που με φιλαει... Δεν θελω να τελειωσει... Θελω να παγωσει ο χρονος... να μεινω εκει... Θελω να του φωναξω "ΜΗΝ Μ'ΑΦΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ"
Η φιλη μου μας εχει σχετισει με την ιστορια αγαπης που παντα η πρωταγωνιστρια αγαπιεται με τον κολλητο της... δεν ξερω... δεν μπορω να κρινω... δεν μπορω να κρινω ποιον θα ερωτευτω... Αυτο που σιγουρα ξερω ειναι οτι τρεφω αισθηματα για αυτον... φοβαμαι να τον χασω... φοβαμαι πως αν βρει μια κοπελα εμενα θα με ξεχασει... Γενικα αν δεθω με καποιον πολυ δεν του το λεω... ομως θελω τοσα πολλα να του πω... Φοαβαμαι ομως... φοβαμαι να του μιλησω... να του πω ποσο πολυ τον αγαπαω... ποσο πολυ φοβαμαι την απουσια του... ποσο φοβαμαι οτι θα με ξεχασει καποα στιγμη... τις ωρες που περναω μαζι του ειναι οι πιο ευχαριστες! Μου μαθαινει πολλα πραγματα! Με κανει να γελαω! ζωγραφιζει το χαμογελο μου οταν στο προσωπο μου υπαρχει μια θλιψη... Δεν μαφηνει να ειμαι στεναχωρημενη ποτε! Φοβαμαι να τον χασω! Φοβαμαι να του πω τι νιωθω για αυτον! Πως καθε φορα που ειμαι μαζι του δεν θελω να φυγω! δεν θελω να τελειωσει ποτε αυτη η στιγμη! θελω να ειμαι καθε λπετο μαζι του! Θελω τοσα να του πω... Να του τα πω ΟΛΑ! Απλα φοβαμαι... μηπως τρομαξει και απομακρυνθει... κι ετσι... θα το χασω για παντα... κι αυτο δεν θα το αντεξω...
Μετα απο ενα παρτυ... εκανα μια κινηση πανω σε μια στιγμη που ηθελα σε καποιον να μιλησω και πηρα αυτον τηλεφωνο... Εμεινα εκπληκτη απο το ποσο ανοιχτο παιδι ηταν σε σχεση με το προτυπο που εγω τον ειχα σχετισει... Του ανοιχτικα πολυ γρηγορα και μεσα στα Χριστουγεννα μιλουσαμε σχεδον καθε μερα επι ωρες στο τηλεφωνο! Με βοηθησε να τα φτιαξω με τον φιλο του... οπως κι εγω τον βοηθησα με μια φιλη μου... αποτυχια και τα δυο αλλα παρολαυτα εμεις ακομα μιλαμε... Για την ακριβεια εμεις συνεχιζουμε να δενομαστε ακομα περισσοτερο! κι οσο ο καιρος κυλαει τοσο εγω δενομαι μαζι του... Καθε φορα που βγαινουμε... Καθε φορα που με παιρνει αγκαλια... Καθε φορα που με φιλαει... Δεν θελω να τελειωσει... Θελω να παγωσει ο χρονος... να μεινω εκει... Θελω να του φωναξω "ΜΗΝ Μ'ΑΦΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ"
Η φιλη μου μας εχει σχετισει με την ιστορια αγαπης που παντα η πρωταγωνιστρια αγαπιεται με τον κολλητο της... δεν ξερω... δεν μπορω να κρινω... δεν μπορω να κρινω ποιον θα ερωτευτω... Αυτο που σιγουρα ξερω ειναι οτι τρεφω αισθηματα για αυτον... φοβαμαι να τον χασω... φοβαμαι πως αν βρει μια κοπελα εμενα θα με ξεχασει... Γενικα αν δεθω με καποιον πολυ δεν του το λεω... ομως θελω τοσα πολλα να του πω... Φοαβαμαι ομως... φοβαμαι να του μιλησω... να του πω ποσο πολυ τον αγαπαω... ποσο πολυ φοβαμαι την απουσια του... ποσο φοβαμαι οτι θα με ξεχασει καποα στιγμη... τις ωρες που περναω μαζι του ειναι οι πιο ευχαριστες! Μου μαθαινει πολλα πραγματα! Με κανει να γελαω! ζωγραφιζει το χαμογελο μου οταν στο προσωπο μου υπαρχει μια θλιψη... Δεν μαφηνει να ειμαι στεναχωρημενη ποτε! Φοβαμαι να τον χασω! Φοβαμαι να του πω τι νιωθω για αυτον! Πως καθε φορα που ειμαι μαζι του δεν θελω να φυγω! δεν θελω να τελειωσει ποτε αυτη η στιγμη! θελω να ειμαι καθε λπετο μαζι του! Θελω τοσα να του πω... Να του τα πω ΟΛΑ! Απλα φοβαμαι... μηπως τρομαξει και απομακρυνθει... κι ετσι... θα το χασω για παντα... κι αυτο δεν θα το αντεξω...
 |
| Why are trying so hard to fit in when you are born to stand out? ♥ |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου