The White Birch ~ Breathe

Δεν μπορώ να το πιστέψω, ούτε και να το αποδεχθώ. Δεν θέλω καν να το σκέφτομαι. Προσπαθώ να σπρώξω αυτή τη νοσηρή σκέψη μακριά με τόση μανία. Δεν αντέχω ούτε καν στην παραμικρή υπόνοιά της. Τρέμω, όχι από το κρύο που έχει έξω, αλλά από το κρύο μέσα μου. Δεν θέλω να το πιστέψω. Δεν μπορεί. Δεν γίνεται. Έχουν κλονιστεί τα πάντα εδώ και καιρό και τώρα ακροβατώ σε ένα τόσο λεπτό σκοινί. Παλεύω να μην σπάσει γιατί φοβάμαι. Φοβάμαι τόσο πολύ. Αλλά ίσως πρέπει να σπάσει. Δεν το αντέχω. Αλήθεια. Δεν μπορώ. Και κανείς δεν το νιώθει. Κανείς δεν το σκέφτεται. Κανείς δεν το υποψιάζεται. Είμαι άραγε η μοναδική; Κάνω ένα τόσο μεγάλο λάθος; Τόσα χρόνια έσφαλα; Πώς μπορώ να ξέρω; Πότε θα αποκαλυφθεί η αλήθεια; Και η πιο τρομακτική από όλες τις ερωτήσεις...
Γιατί;...
Δεν είναι αυτό που φαίνεται. Αντικατοπτρίζεται το ψέμα στα μάτια.
Τελικά, τίποτα μα τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται...

λέγοντας η χριστίνα.. στις 9:20 μ.μ.